Δε λέω πως παλεύω για να ζήσω μοναχά
και για το περιττό εγώ παλεύω
αγόρασα δυο σπίτια, έχω και μετρητά
μ’ αρέσει να μαζεύω, να μαζεύω.

Το βράδυ πάω να προσευχηθώ
και μόλις το «Πάτερ ημών» αρχίζω
εκεί που λέει «τον άρτον ημών τον επιούσιον»
αμέσως σταματώ, σταματώ, σταματώ
δεν συνεχίζω.

Γραμμάτια που `χουν λήξει κι επιταγές κρατώ
δε δάνεισα ποτέ χωρίς ρεγάλο
και όποιος μου χρωστά μαθαίνω και ζητώ
τι έχει στ’ όνομά του να το πάρω.

Το βράδυ πάω να προσευχηθώ
και μόλις το «Πατερ ημών» αρχίζω
εκεί που λέει «ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών»
αμέσως σταματώ, σταματώ, σταματώ
δεν συνεχίζω.

Του γείτονα το σπίτι με πονηριά κοιτώ
φλερτάρω πού και πού τάχα στ’ αστεία
στον κινηματογράφο πηγαίνω για να δω
μονάχα πιστολίδι κι αμαρτία.

Το βράδυ πάω να προσευχηθώ
και μόλις το πατερ ημών αρχίζω
εκεί που φτάνω «και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν»
αμέσως σταματώ, σταματώ, σταματώ
δεν συνεχίζω.