Μια νότα μου χτυπά το τζάμι,
ν’ ανοίξω με παρακαλεί
και δυο- τρεις έρχονται πιο πίσω
και μου ζητάνε να φτιάξω μουσική.

Δυο νότες σιγοψιθυρίζουν
πώς να ξυπνήσουν μια χορδή,
θέλουν να τρέξουν, να βουτήξουν
μες στο ρυθμό, τη μουσική.

Όταν δε φτιάχνω τραγουδάκια
δεν μου περνάει ο καιρός,
σα να με ζωνουν μυρμιγκάκια
και γίνομαι κουραστικος.

Θέλω παιδί πάντα να μείνω,
να ζω σε κόσμο μαγικό,
με λίγο μπάσο, λίγο πρίμο,
να φτιάχνω μουσικό σκοπό.

Τρεις νότες τώρα μαζευτήκαν
και με τραβάν όλες μαζί
κι εγώ αρχίζω όλο φόρα
να φτιάχνω πάλι μουσική.

Δυο τσέλα κι ένα μαντολίνο
κλείνουν το μάτι συνεχώς,
θέλουνε, λέει, να `χουν σόλο
κι όχι ορχήστρα να `ναι απλώς.

'Οταν δε φτιάχνω τραγουδάκια
δεν μου περνάει ο καιρός,
σα να με ζωνουν μυρμιγκάκια
και γίνομαι κουραστικός.