Η πιο ζεστή μπαλάντα μου
γυρεύει τ’ όνομά σου,
την πιο σωστή κουβέντα σου,
την πιο καυτή ματιά σου,
σου κλαίει και σε ζητάει.

Οι πιο μεγάλες μας στιγμές,
τα κρύα δάχτυλά σου,
είναι στιχάκια κοπελιές
φωνές απ’ τα παλιά σου.
Ζωές μες στη χαρά σου,
φωνές απ’ τα παλιά σου.

Η πιο ζεστή ανάσα σου
μες στ’ απαλά χρώματά σου
ψάχνει λόγια να εκφραστεί το μωβ,
το ροζ, το θαλασσί,
το άσπρο που πληγώνει.

Το πιο μεγάλο σ’ αγαπώ
μάτια μου στ’ άρωμά σου,
είναι στιχάκι μαγικό,
μονάκριβο, αληθινό,
έτσι απλά δικό σου.