Τα μάτια κλείνω
μα δε σ’ αφήνω
μπροστά μου πάλι
με προσπερνάς.

Στενεύει η μέρα
ο φόβος βέρα
κι ας μην τον θέλεις τον φοράς.

Ποιον πολεμάς;

Τι να σου γράψω τώρα, τι
αφού για μένα όλα στα `χω πει.
Γέμισα ανάσες το χαρτί και το διπλώνω,
φωτιές απλώνω και μένω εκεί.

Τα φώτα σβήνω
μα όλα τα βλέπω
φωτογραφίες
με μας μαζί.

Στενεύει η μέρα
χωρίς αέρα,
χωρίς πυξίδα
ποροχωράς.

Πού θα με πας;