Με μάτια κλαμένα, την άγκυρα βίρα,
μακριά να με πάει η μαύρη μου μοίρα,
μακριά να με πάει η μαύρη μου μοίρα,
αφού, μια αγάπη που τόσο ποθούσα,
να γίνει δική μου, ποτέ δεν μπορούσα.

Σφίξε την καρδιά σου, μανούλα μου, γεια σου,
σφίξε την καρδιά σου, μανούλα μου, γεια σου.

Αγάπη μου, φεύγω και πάω στα ξένα,
γυρεύοντας τύχη για `σένα, για ΄μένα,
γυρεύοντας τύχη για `σένα, για ΄μένα,
μα αν τύχει κι αποτύχω και δε θα πλουτίσω,
στα ξένα θα μείνω και δε θα γυρίσω.

Γι’ αγάπη δικιά σου, αγάπη μου, γεια σου,
γι’ αγάπη δικιά σου, αγάπη μου, γεια σου.

Την άγκυρα βίρα, με μάτια κλαμένα,
απ’ την αγκαλιά σου μ’ αρπάζουν τα ξένα,
απ’ την αγκαλιά σου μ’ αρπάζουν τα ξένα,
γλυκιά, λατρευτή μου, σ’ αφήνω και γεια σου,
τη μάνα μου κοίτα σαν να `ναι δικιά σου.

Με σκέψη δικιά σας θα ζω πάντα, γεια σας,
με σκέψη δικιά σας θα ζω πάντα, γεια σας.