Δίπλα κοιμάται το όνειρο μου
Και εγώ τα μάτια δεν μπορώ να ρίξω στο πλευρό μου
Πρέπει κλειστά τα φώτα να κρατώ
Μαζί με όσα στην καρδία , για χρόνια παίζουνε κρυφτό
Θα σηκωθώ το βράδυ αργά
Παράθυρα να ανοίξω
Δροσιά να μπει , να αναστηθώ
Άρωμα ξένων να μυρίσω
Το όνειρο αυτό να μην το δω
Σεντόνια ρίχνω , το σκεπάζω
και όταν ξυπνάει απ `της καρδιάς τον πανικό,
κάνω πως κοιμάμαι και δειλιάζω.
κάνω πως κοιμάμαι και δειλιάζω
Δίπλα ανασαίνει ο άνθρωπος μου
Μα άλλη ελπίδα δεν βαστώ, πως με λυγάει ο εαυτός μου
Πάλι σβηστά τα θέλω θα κρατώ
Μια ιστορία που η σιωπή
ποτέ δεν μ άφησε να πω
Μήπως το σώμα βρει λογική
Και το μυαλό μου αντέξει
ο έρωτας να βρει διαφυγή
Και πάλι δάκρυα ας βρέξει
Το όνειρο αυτό να μην το δω
Σεντόνια ρίχνω , το σκεπάζω
και όταν ξυπνάει απ’ της καρδιάς τον πανικό,
κάνω πως κοιμάμαι και δειλιάζω.
κάνω πως κοιμάμαι και δειλιάζω