Σε ποιο γεφύρι μακρινό
να `ρθω να σ’ ανταμώσω
έχω δυο λόγια να σου πω
που δε θα μετανοιώσω.

Το λέω μόνο στα βουνά
στ’ αηδόνια, στα τρυγόνια
στις ρεματιές, στα ξωτικά
και στ’ ανθισμένα κλώνια.

Το σ΄αγαπώ το φύλαγα
μες την καρδιά κρυμμένο
για σένα παραφύλαγα
εσένα περιμένω.

Σ ένα γεφύρι θα σε δω
στη δροσερή σκιά του
τους πόθους μου για να σου πω
στα διάφανα νερά του.

Δεν έχω μάτια ως εδώ
άλλο να συλλογιέμαι
από τα χείλη σου αν πιω
θα νιώθω πως γεννιέμαι.