Τι τα `θελα τα μάτια σου
κι η νύχτα δεν περνάει;
Με διώχνει το κρεβάτι μου
κι η γη δε με χωράει.
Άνοιξε το παράθυρο
και κοίτα το φεγγάρι,
κεραυνοβόλος έρωτας
το νου μου έχει πάρει.

Μέλι και μαχαίρι
αυτό που μ’ έχει βρει,
μα θά `ρθω κι ό,τι φέρει
και όπου θέλει ας βγει.

Ποιος ζήλεψ’ από έρωτα
ποιος κλαίει από αγάπη,
κανένας δε γιατρεύτηκε,
κανείς δεν κλείνει μάτι.
Τα μάτια σου, τα όπλα σου
με βάλανε σημάδι,
μα εγώ δε θέλω πόλεμο,
θέλω φιλί και χάδι.