Το παραμύθι μας θυμάμαι, αγαπημένη,
αυτό που γράψαμε μ’ αμέτρητα φιλιά,
και ταξιδεύαμε σε χώρα ονειρεμμένη,
χέρι με χέρι, με πυξίδα την καρδιά.

Το παραμύθι μας που με μαγεύει πάλι,
τι κι αν μου έφυγες, για πάντα, μακριά,
όλα τα κύματα, στου πόνου τ’ ακρογιάλι,
σε φέρνουνε σαν όνειρο και σαν κρυφή χαρά.