Θέλεις και σ’ αρέσει να δακρύζω,
πάντα με παιδεύεις σαν εχθρό,
ό,τι μου ανήκει, σ’ το χαρίζω
κι όμως, με σκοτώνεις εν ψυχρώ.

Σαδισμός, η δική σου αγάπη,
σαδισμός, μαχαιριά κι αλάτι,
σαδισμός, χόρτασα φαρμάκι
κι απορώ, γιατί να σ’ αγαπώ.

Θέλεις και σ’ αρέσει να πονάω,
λίγο δεν μ’ αφήνεις να χαρώ,
ξέρω, από `σένα, πως θα πάω
κι όμως, να σε διώξω δεν μπορώ.

Σαδισμός, η δική σου αγάπη,
σαδισμός, μαχαιριά κι αλάτι,
σαδισμός, χόρτασα φαρμάκι
κι απορώ, γιατί να σ’ αγαπώ.