Η μάνα που με γέννησε
κατάρα μου `χει δώσει
στάχτη και σκόνη γίνεται
στα χέρια μου ό,τι πιάνω
με την κατάρα, που με παιδεύει
τι προκοπή να κάνω.

Η μάνα μου, η μάνα μου
κατάρα μου `χει δώσει
ποιος άνθρωπος και ποιος Θεός
μπορεί να με γλιτώσει.

Το ξέρω πως δεν ήθελες
αυτήν που `χα αγαπήσει
κι είν’ αδικία μάνα μου
αυτό που λες να κάνω
χωρίς αιτία να την χωρίσω,
καλύτερα ας πεθάνω.

Η μάνα μου, η μάνα μου
κατάρα μου `χει δώσει
ποιος άνθρωπος και ποιος Θεός
μπορεί να με γλιτώσει.