Μάνα, μην κλαις για το χαμένο σου παιδί,
μια χαραυγή μάνα γλυκιά θα ξαναρθεί.
Mάνα, μην κλαις θα ξαναδείς με το καλό,
το μετανάστη το λεβέντη σου το γιo.

Οι μετανάστες φτάνει η ώρα για να `ρθουν,
μάνες κι αδέρφια και γυναίκες να χαρούν,
μια χαραυγή θα απαρνηθούν την ξενιτιά,
και στην πατρίδα θα γυρίσουν μια βραδιά.

Και συ, πατέρα, που σου πήραν τα παιδιά,
και μες το κάμπο μοιάζεις σαν την καλαμιά,
πατέρα, σφίξε την χρυσή σου την καρδιά
τα παλληκάρια σου θα `ρθουν κάποια βραδιά.

Οι μετανάστες φτάνει η ώρα για να `ρθουν,
μάνες κι αδέρφια και γυναίκες να χαρούν,
μια χαραυγή θα απαρνηθούν την ξενιτιά
και στην πατρίδα θα γυρίσουν μια βραδιά.