Θεός που την πολυχρονεί την αμπελοκουτσούρα
που κάμνει το γλυκό κρασί και τα ξεχνούμε ούλα
όρτσα μια και έλα γιομάτα για τα σένα μαυρομάτα
όρτσα μια και δυο σου λέω μην με τυραννείς και κλαίω.

Σιφούνι μου στραβοραδο παλιά καταβολάδα
Κρασάκι που με κέρναγες ούλη την εβδομάδα
Θωρείς ετούτο το κρασί που'ναι μες το ποτήρι
Καριώτες το πατησασι μέσα στο πατητήρι.

Έλα, έλα πέρδικα μου στα αγκαλάκια τα δικά μου
έλα έλα που σου λέω μη με τυραννείς και κλαίω.
Ξύπνα Λευτέρη κι άνοιξε και βάλε το βρακί σου
κι άνοιξε τι πιθάρι σου να πιουμ απ’ το κρασί σου.

Έλα, έλα που σου λέω μη με τυραννεΊς και κλαίω
έλα έλα μετά `μένα να περνάς χαριτωμένα.
Βάλε κρασί στο μαστραπά και βγάλτο στον αέρα,
κι αν δεν το πιω την Κυριακή το πίνω τη δευτέρα.

Παίρνω βρε τον τοίχο- τοίχο δεν μπορώ να σε πετύχω
παίρνω βρε τον φράχτη-φράχτη και σε βρίσκω με `ναν ναύτη.
Κρασί σε πίνω για καλό μα εσύ κακό μου κάμνεις,
από τον δρόμο μ’ εξορείς και στον γκρεμό με βγανεις.

Βάρια καρδιά είχα σήμερα μα πάλι πέρασε μου,
γιατί είδα το συμπέθερο κι εχαμογέλασεν μου.
Τεσσερακανουντος σταυρός κρέμεται στο λαιμό σου
κι αυτοί φιλούνε το σταυρό μα εγώ το μάγουλο σου.

Στο παραθύρι που θωρείς γαρούφαλο εν πρέπει
γιατί είσαι εσύ γαρίφαλου κι ΄ος έχει μάτια βλέπει.
Έχω τραγούδια να σας πω ένα σακί γιουμάτο
μα ηξεκολωθην το σακί και πέσαν ούλα κάτω