Με βρήκε ξημερώματα
χωρίς εσένα η πίκρα
όσες φωτιές κι αν άναψα
τόσους βορριάδες βρήκα

Πολύ στεριά και θάλασσα
ανάμεσά μας τώρα
είναι καημός και δάκρυα
της ξενητειάς τα δώρα

Καρδιά μη σβήσεις τ’ όνειρο
με το μεγάλο πόνο
κράτα αναμμένο το κερί
στου χωρισμόυ το χρόνο