Σαν το ουράνιο τόξο που βγαίνει μετά από τη βροχή,
γέμισες χίλια χρώματα τη ζωή μου
κι εκεί που η άκρη του σημαδεύει του κόσμου την αρχή,
στη σκέψη μου αλητεύεις
και με ταξιδεύεις
πίσω σ’ άλλη εποχή.


Με τη ζεστή φωνή σου θα φτιάξω
δυο μαγικά φτερά να πετάξω
κι από ψηλά παντού να φωνάξω
το πόσο σ’ αγαπώ.

Μια σου ματιά στον ήλιο θα τάξω
και το χαμόγελό σου θα ψάξω,
μες στην ψυχή μου να το φυλάξω
και όποτε μου λείπεις να το κοιτώ.


Νύχτες χαμένες κι όνειρα άδεια έδιωξες μακριά
κι απ’ το μηδέν μετράω ξανά το χρόνο.
Αισθάνομαι πως ανακαλύπτω για πρώτη μου φορά
αγάπη τι σημαίνει,
όταν ήλιος βγαίνει
στη δική σου τη ματιά.