Λακμέ , οι φλογερές σου οι ματιές,
πάντα με καίνε σαν φωτιές και μου σπαράζουν την ψυχή.
Αχ και να σ'είχα αυτή τη νύχτα,
να ξαναζούσαμε μαζί την περασμένη μας ζωή.

Λακμέ, να σε ξεχάσω δεν μπορώ ,
ας ήταν να σε ξαναβρώ τούτη τη νύχτα τη θολή.
Που να `σαι τώρα αυτή την ώρα,
να σ’ έσφιγγα στην αγκαλιά και να σε πνίξω στα φιλιά.

Λακμέ, διψούν τα χείλη για φιλί
κι είναι η καρδιά μου σαν τρελή γιατί με δέρνουν οι καημοί.
Έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου
κι όταν μας έβρει το πρωί, να `χουμε ζήσει μια ζωή.