(Μες στην απόλυτη ονειρική σιωπή…
πολύ αμυδρά… αρχίζουν να ακούγονται νέες φωνές…
Φωνές φανταστικές…)

Της Φαντασίας Άτομα!...
Εμείς!...

Του Ονείρου τα Άτομα…
θα οδηγήσουμε…
σε νέους…
φανταστικούς κόσμους…

(Του Ονείρου τα Άτομα…
νοιώθουν η φαντασία μέσα τους… ν’ αρχίζει να ξυπνάει…

Μες από τους πυρήνες τους…
φωνές φανταστικές… αρχίζουν να ταξιδεύουν…)

Ονείρου Άτομα!...
Εμείς!...

(Με ήχους αφύπνισης…
ο Πυρήνας… αρχίζει να συνοδεύει τις φωνές των Ατόμων…)

Σε Αστέρια μέσα ζούμε…
που γυρνούν…
με φοβερές ταχύτητες…

Βαθειά…
στην ύπαρξή τους…
κι εμείς στροβιλιζόμαστε…

Δεν ξέρουμε…
αν φαντασίας όνειρο είν’ αυτό…
ή
μνήμες πολύ παλιές…
που μέσα μας ξυπνάνε…

(Οι φωνές των Ατόμων… διαπερνούν όλα τα όνειρα…
ταράζοντας σκηνές ονειρικές…
που μέσα τους «ζουν…» όνειρα άπειρων όντων…

Φωνές ονείρων… όντων άπειρων…
στον Κόσμο των Ονείρων ταξιδεύουν…)

Όντα...
αληθινού… αιώνιου… κόσμου!...
Εμείς!...

Τον κόσμο μας…
συγκλόνισαν…
φωνές Ατόμων…

Φανταστικοί στροβιλισμοί…
άπειρων φωνών…
την ύπαρξή μας διαπέρασαν…
ταράζοντας…
τον αιώνιό μας κόσμο…

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Επιστροφή στην Νέα Γη» - 2013)