Συχνά με παίρνεις και μου λες
πως θα `ν’ το αύριο σα χτες
και με παρηγορείς με πόνο
και με παρηγορείς και λιώνω
.
Του σεντονιού σου οι παρυφές
ξεχείλωσαν και τη σκέψη μου δέσαν
.
Κρίνο λευκό οι Κυριακές
που σε κουράζουν μ’ αγκαλιές
σα θυμηθείς τον πόνο
σα θυμηθείς το χρόνο