(Νέες φωνές ακούγονται…
με σκοτεινή χροιά και υπερηφάνειας έπαρση…
επάνω στον Πλανήτη…)

Γεννήτορες!...

Του χρήματος εμείς!...

Τις αόρατες αλυσίδες τους…
με υπομονή και επιμονή…
ανείπωτη…

Κάτω από σύννεφων σκιές…
μέρες ηλιόλουστες…
καλοκαιριού ή χειμώνα…

Νύχτες με μισοφέγγαρα ή ολόγιομα φεγγάρια…
νύχτα και μέρα αδιάκοπα…

Του χρήματος γεννήτορες εμείς!...

Εμείς σφυρηλατήσαμε…
τις αλυσίδες τους… τις αόρατες…
μες στους αιώνες!...

Γεννήτορες!...

Του χρήματος εμείς!...

Γερά κρατάμε τα κλειδιά!...

Του χρήματος!...

Στα απόρθητα φρούριά μας!...

Μες από `μας…
σε ειρήνη ή σε πόλεμο…
αναπνέουν οι ζωές!...

Στα χέρια μας…
είν’ ένα τίποτα η ζωή!...

Την παίρνουμε κάθε στιγμή!...

Με ηδονή ανείπωτη!...

Που δεν ένοιωσαν ποτέ…
άλλοι θνητοί!...

Όταν…
Θεοί εμείς της ζωής…
σ’ έναν Πλανήτη εξουσίας μας…
τον θάνατο σκορπάμε…

Θάνατο σε όντα εφήμερα…
τυχαίες σπίθες της ζωής… τυχαία γεννημένα!...

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Το Χωματένιο Χρήμα» - 2014)