Πριν τη βροχή
με ποια βροντή
τη θάλασσα να γαληνέψω
πάνω στο θάρρος
να σε γυρέψω;
Μάνα μου, εσύ,
μ’ ένα κρασί
τα χείλια μου ζεστό να βρέξω;
Κλωστή το βάρος
να το ξεμπλέξω.

Βάρκα σκηνή
μ’ ένα σχοινί
τα βράδια μου να τα ημερέψω.
Χωρίς φεγγάρι
να σε μαγέψω.
Μάνα μου, εσύ,
σε ποιο νησί
να βρω παράδεισο να πέσω
πριν να σε πάρει
για να σε δέσω;

Βάρκα σκηνή
μ’ ένα σχοινί
τα βράδια μου να τα ημερέψω.
Γυρνάω εκεί
που ξέρω πως θα σ’ έχω.