Έλα, έλα απόψε ξανά
στ΄ασημενιο το βράδυ.
Έλα, πόσες νύχτες ζητώ
το δικό σου το χάδι.

Σβήσε, κάθε ανάσα καυτή μου
με δροσιά απ το φιλί μου
που είναι αγάπης δροσιά.

Κι άσε, τις νυχτιάς το φεγγάρι
κάθε λύπη να πάρει
να την κάνει χαρά...