Στη ζωή μου εγώ έχω το λόγο
τ’ άστρα και τη μοίρα μου κρατώ.
Δεν ακούω μάντη κι αστρολόγο
τ’ αύριο το ορίζω μόνο εγώ.
Στου καημού δεν πιάνομαι το μίτο
μες στα χέρια σου ξυπνώ και ζήτω.

Ζήτω που μ’ αρέσω και με πάω
με γιορτάζω με μια ζεϊμπεκιά
κι όπως τα τακούνια μου χτυπάω
τη ζωή πατάω την κακιά.

Χρόνια στις φουρτούνες διπλοβάρδια
ναύτης σε γκαζάδικο φονιά.
Μα έχω ζήσει τόσα αγάπης βράδια
που οι χαρές μετρούν επί εννιά.
Στου καημού δεν πιάνομαι το μίτο
βάζω τσικουδιά, πικ-απ και ζήτω.

Ζήτω που μ’ αρέσω και με πάω
με γιορτάζω με μια ζεϊμπεκιά
κι όπως τα τακούνια μου χτυπάω
τη ζωή πατάω την κακιά.