Θα `θελα να `μαι ιστιοφόρο στο λιμάνι
να ξέρω απέξω, άκου τώρα, το κοράνι.
Σε μιαν επόμενη ζωή να `μαι μποστάνι
θα `θελα να `μαι για μια μέρα αγορά.

Θα `θελα να `μαι ένα δωμάτιο με θέα
μιας νύχτας έρωτα η στιγμή, η πιο μοιραία.
Και για να δέσουν όλα τ’ άσχετα τα ωραία
θα `θελα να `μαι ένα πιάνο με ουρά.

Άκου τρελά που λέω
μέσα στη βάρκα πλέω
που πάει για την τρέλα
και συ μου γνέφεις έλα
σε μοβόρα κι άδεια εποχή.

Άκου τρελά μωρό μου
που έχω στο μυαλό μου
παράτα τον αγώνα
έμεινα δίχως σώμα
πώς να σ’ αγγίξω μόνο με ψυχή.

Θα `θελα να `μαι μια μεγάλη κατηφόρα
πάνω απ’ τα κύματα μια γυάλινη αιώρα.
Σ’ ένα πλανήτη μακρινό μια άγρια χώρα
θα `θελα να `μαι ενός αλήτη η καρδιά.

Θα `θελα να `χα ένα μάγο τροχονόμο
να σταματήσει για χατίρι μου το χρόνο.
Και να βάφει σημαίες τα βάσανα μου μόνο
θα `θελα να `μαι, άκου τώρα, χουρμαδιά.

Άκου τρελά που λέω
μέσα στη βάρκα πλέω
που πάει για την τρέλα
και συ μου γνέφεις έλα
σε μοβόρα κι άδεια εποχή.

Άκου τρελά μωρό μου
που έχω στο μυαλό μου
παράτα τον αγώνα
έμεινα δίχως σώμα
πώς να σ’ αγγίξω μόνο με ψυχή.