Έρχομαι απ’ τη δουλειά
το εργοστάσιο άφησα
χρόνια μες στις μηχανές μεγάλωσα
μέσα στη λύπη.

Έζησα απρόσωπα τσάκισα στα δυο
μου `φύγαν άδικα τα χρόνια σαν νερό.

Βαθιά σε μια γωνιά
το λεωφορείο δε σταματά
οι άνθρωποι είναι μακριά
με προσπερνούνε.

Έζησα απρόσωπα τσάκισα στα δυο
μου `φύγαν άδικα τα χρόνια σαν νερό.

Έφυγαν τα παιδιά
τις Κυριακές μονάχοι
στο σπίτι αυτό το σιωπηλό
ο απόμακρος ο άντρας ξένος.

Έζησα απρόσωπα τσάκισα στα δυο
μου `φύγαν άδικα τα χρόνια σαν νερό.

Μένω σ’ ένα κλουβί
τον πρόσωπο μου ξέχασα
ποτέ δεν βρήκα τον καιρό να κοιταχτώ
κι ήμουνα όμορφη.

Έζησα απρόσωπα τσάκισα στα δυο
μου `φύγαν άδικα τα χρόνια σαν νερό.