Λόγια σου είπανε πικρά
και σου γυρίσαν τα μυαλά
θέλεις να με παρατήσεις
επειδή είμαι φτωχή
και πετάς μέσα στις φλόγες
την καρδιά μου να καεί.

Μου `χες πει μπρος στην αγάπη δεν αξίζουν τα λεφτά
και σε πίστεψα καλέ μου και σ’ αγάπησα τυφλά.
Μα ήταν η δική σου αγάπη όνειρο απατηλό
κι έσβησε σαν το αστέρι που `πεσε απ’ τον ουρανό.

Στην σκοτεινή μου την ψυχή
ήσουν η ελπίδα μου η χρυσή
και στον κάθε μου τον πόνο
ήσουν πάντοτε παρών
στην αγκάλη σου ξεχνούσα
το πικρό μου παρελθόν.

Μου `χες πει μπρος στην αγάπη δεν αξίζουν τα λεφτά
και σε πίστεψα καλέ μου και σ’ αγάπησα τυφλά.
Μα ήταν η δική σου αγάπη όνειρο απατηλό
κι έσβησε σαν το αστέρι που `πεσε απ’ τον ουρανό.