(Αμέτρητα Άτομα με μια φωνή…
σαν έκρηξη ατομική…
ακούγονται τριγύρω τους…
στον Κόσμο των Ονείρων…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Ομαδική…
εκρηκτική κραυγή…
μες απ’ τα έγκατα της ύπαρξής μας…
βγαίνει…

Κραυγή δημιουργίας…
Κραυγή…
φαντασίας και μνήμης…

(Φωνές… ακούγονται απ’ τα όνειρα…
Ονειρικές φωνές…
Ενώ κλονίζονται από την κραυγή των Ατόμων…)

Όνειρα άπειρα!...
Εμείς!...

Νέες εκρηκτικές φωνές…
στην ύπαρξή μας…
νοιώσαμε…

Ύστερα…
από άπειρη σιωπή…
Ατόμων…
στον Κόσμο των Ονείρων…

Τα όνειρα κλονίστηκαν…

Άλλα γκρεμίστηκαν κι άλλα χαθήκανε…
μέσα στις φοβερές φωνές τους…

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Ο Φανταστικός Πλανήτης» - 2013)