Στου πόνου το κατώφλι
ξημέρωνα και βράδιαζα
κι αλλιώς είδα τον κόσμο
κι αλλιώς τον ελογάριαζα.

Η απονιά κι η πίκρα
με πήραν κι έκλαψα
μα αδελφό δεν βρήκα
όπου κι αν έψαξα.

Στου πόνου το σοκάκι
για τη ζωή νοιαζόμουνα
πως δεν υπάρχει κόσμος
ποτέ δε φανταζόμουνα.

Η απονιά κι η πίκρα
με πήραν κι έκλαψα
μα αδελφό δεν βρήκα
όπου κι αν έψαξα.