Σ’ έφερα στο νου μου, πίσω βρέθηκα ξανά
μες την αγκαλιά σου αφήνομαι άλλη μια φορά.
Κρύβομαι στα λόγια που δεν τόλμησα να πω
όπως τα βαγόνια που δεν έχουν προορισμό.

Και με ξεγελάς με λόγια ύποπτα, σχεδόν ανύποπτα.
το μαχαίρι στην καρδιά μου σπρώχνεις.
Όσο πιο βαθιά, τόσο καλύτερα
μια ώρα αρχύτερα να με τελειώνεις.

Έκλεισα τα μάτια, πίσω βρέθηκα ξανά
μέσα στα φιλιά σου, που μου `κρύβαν μυστικά.
Μες στα ίδια λάθη που με κάνουν κι απορώ
πώς μπορώ να υπάρχω πάλι εδώ να σ’ αγαπώ.

Και με ξεγελάς με λόγια ύποπτα, σχεδόν ανύποπτα.
το μαχαίρι στην καρδιά μου σπρώχνεις.
Όσο πιο βαθιά, τόσο καλύτερα
μια ώρα αρχύτερα να με τελειώνεις.