Η νύχτα πέφτει σαν το σεντόνι πάνω σε έπιπλα παλιά.
Μας προστατεύει από τη σκόνη
που η μέρα πάνω μας κολλά.
Για κάποιους όμως που είναι μόνοι
και σκονισμένοι απ’ τη ζωή.
Το σκοτεινό της μαύρο σεντόνι
είναι αβάσταχτα βαρύ.

Φοβούνται κάθε που πέφτει η νύχτα
πάνω σε στέγες και ψυχές.
Φοβούνται ακόμα την καληνύχτα
που από συνήθεια εσύ τους λες
και περιμένουν τη μέρα να’ ρθει
που όλα τα κρύβει μεσ’ στο φως
που μας ενώνει μ’ αυτή τη σκόνη
αρχή του κόσμου προορισμός.

Η νύχτα πέφτει σαν το σεντόνι πάνω σε έπιπλα παλιά.