Αν δίναν τόκο αδερφέ στο κέρνα και στο σπάστα
να δεις λεφτά, να δεις εφέ πόσα θα είχα, άστα
μα εγώ όμως δεν τα τόκισα γιατί είμαι απ’ άλλη πάστα.

Οι τράπεζες δεν αγαπούν γλυκόλογα δεν λένε
τις νύχτες τα χιλιάρικα βουρκώνουνε και κλαίνε.
Κλαίνε που δεν ακούν πενιές που δεν ακούν τραγούδια,
δεν γίνονται σπασίματα, δε γίνονται λουλούδια.

Κι από τα λόγια της γριάς τα φιλοσοφημένα
αν θες καλά γεράματα τα νιάτα μετρημένα
τα μόνα που δεν κράτησα, δεν ταίριαζαν σε μένα.

Οι τράπεζες δεν αγαπούν γλυκόλογα δεν λένε
τις νύχτες τα χιλιάρικα βουρκώνουνε και κλαίνε.
Κλαίνε που δεν ακούν πενιές που δεν ακούν τραγούδια,
δεν γίνονται σπασίματα, δε γίνονται λουλούδια.