Τώρα ακροβατώ πάνω στα σύννεφα
δεν με νοιάζει, το διακινδυνεύω.
Τρέχω μ’ όση έχω ταχύτητα
τώρα πια κανένα δε ζηλεύω.

Ούτε ένα παράθυρο ανοιχτό
φύλλο μες στον άνεμο είμαι εγώ
κι ούτε μια ανθρώπινη φωνή δεν περιμένω.
Σπίτι από καιρό κλειστό
παγίδα στης αγάπης τον ιστό
κι ούτε ένα θαύμα τώρα πια δεν περιμένω.

Τώρα περπατώ πάνω στα κύματα
τι πειράζει κι αν θα πέσω κάτω.
Ρώσικη ρουλέτα σε στοιχήματα
πάει κι αυτή η νύχτα άντε κι άσπρο πάτο.

Ούτε ένα παράθυρο ανοιχτό
φύλλο μες στον άνεμο είμαι εγώ
κι ούτε μια ανθρώπινη φωνή δεν περιμένω.
Σπίτι από καιρό κλειστό
παγίδα στης αγάπης τον ιστό
κι ούτε ένα θαύμα τώρα πια δεν περιμένω.