Κι έπειτα αρχίσαμε για αστείο
τα ψέματα στη συντροφιά
κι είπαν να δώσουν το βραβείο
στη μεγαλύτερη ψευτιά.

Ο ένας είπε ότι είδε τον Θεό
ο άλλος είπε ότι πέταξε με πλοίο
εσύ με κοίταξες και μου `πες «σ’ αγαπώ»
κι όλοι σου δώσανε το πρώτο το βραβείο.

Κι εγώ δε μίλαγα
τον δρόμο κοίταγα
η μέρα άρχιζε
κι εγώ ξεψύχαγα.

Ξημέρωνε μες στο σαλόνι
κι είχαμε μείνει σιωπηλοί
στο πεζοδρόμιο μες στο χιόνι
ξεψύχαγε ένα πουλί.

Το χελιδόνι είχε παγώσει στα σκαλιά
και σαν να ήταν η ψυχή μου το κοιτούσα
κι ενώ με γέμιζες με ψεύτικα φιλιά
μέσα μου σπάραζα μα σε χειροκροτούσα.