Τη πόρτα κλείνω πίσω µου
Και βγαίνω απ’ το σπίτι
Τους δρόµους που σ’ αγάπησα
Περνάω σκεφτικός
Πιο γρήγοροι από το µυαλό
Ήταν της καρδιάς µου οι χτύποι.

Τη µέρα που µε φίλησες
Μα τώρα πάει καιρός.

Το σώµα σου ήταν σώµα µου
Δεν είχες να διαλέξεις
Δεν έµαθα ποτέ
Μ’ άλλο τρόπο ν’ αγαπώ
Τα µάτια πάντα έκαναν
Αχρείαστες τις λέξεις
Και τώρα κάθε µέρα ψάχνω
Μόνος να τις βρω.

Και θέλω εσένα
Που ήµασταν ένα
Με µάτια πληγωµένα πια
Δε θέλω να εξηγώ
Τι είναι η λύπη
Και τι µου λείπει
Μόνος µου κοιµάµαι
Και µόνος µου ξυπνώ.

Τι σου `κανα αγάπη µου
Κι έχεις µελαγχολήσει
Λες δεν έχεις τίποτα
Και µου χαµογελάς
Μα ξέρω
Δυο θάλασσες στα µάτια σου έχω αφήσει
Που ο έρωτας ναυάγησε
Και ψάχνει για στεριά.

Περάσανε οι µήνες
Μα ακόµα ξενυχτάω
Άντεξα, συνήθισα
Στου χρόνου τα στενά
Κάνω σα να είσαι εδώ
Και µόνος µου µιλάω
Μα τέλειωσαν οι λέξεις
Και δεν βγάζει πουθενά.

Μα θέλω εσένα
Που ήµασταν ένα
Με µάτια πληγωµένα πια
Δε θέλω να εξηγώ
Τι είναι η λύπη
Και τι µου λείπει
Μόνος µου κοιµάµαι
Και µόνος µου ξυπνώ.