Απόψε πάλι έφτασα σε σύνορα οδύνης
υπόθεση ευθύνης αυτά που θα σου πω.
Στα μαύρα θα ντυθώ, θα μακιγιαριστώ
ποιος σου `πε αν με ρίξεις πως δε θα σηκωθώ.

Εγώ απόψε μάτια μου θα ενώσω τα κομμάτια μου
θα ψάξω στα επόμενα καινούρια ενδεχόμενα
για αγάπη άλλη.

Με σένα όχι πάλι
που θες και δεν τολμάς
το σώμα μου θα ρίξω
σε δρόμους της φωτιάς.
Ορίζουν καταστάσεις
για μας όλοι οι άλλοι
με σένα όχι πάλι.

Απόψε πάλι έφτασα στα πρόθυρα του πόνου
σε χτύπους τηλεφώνου λοιπόν θα εκραγώ.
Να δε θα αχρηστευθώ το τέλος θα δεχτώ
ποιος σου `πε αν με πατήσεις πως δε θα σηκωθώ.

Εγώ απόψε αγάπη μου στο άδειο το κρεβάτι μου
θα στρώσω με αναίδεια οράματα και σχέδια
για αγάπη άλλη.

Με σένα όχι πάλι
που θες και δεν τολμάς
το σώμα μου θα ρίξω
σε δρόμους της φωτιάς.
Ορίζουν καταστάσεις
για μας όλοι οι άλλοι
με σένα όχι πάλι.