Την καρδιά μου στα δάχτυλα κρατάς
τσιγαρόχαρτο με καις χωρίς αιτία
και για ένα φιλί σου μου ζητάς
ανταλλάγματα χωρίς καμιά αξία,
πόσο μοιάζετε εσύ κι η κοινωνία.

Σταμάτα επιτέλους να μετράς
τους ανθρώπους με το χρήμα στη ζωή σου
γιατί θα κουραστείς και θα πονάς
και θα `ναι η αμοιβή σου.

Τη ζωή μου σαν πουκάμισο φοράς
που τ’ αλλάζεις με την πρώτη ευκαιρία
και για ένα σου χάδι μου ζητάς
ανταλλάγματα χωρίς καμιά αξία,
πόσο μοιάζετε εσύ κι η κοινωνία.

Σταμάτα επιτέλους να μετράς
τους ανθρώπους με το χρήμα στη ζωή σου
γιατί θα κουραστείς και θα πονάς
και θα `ναι η αμοιβή σου.