Και να που φεύγεις ήσυχα κι απλά
τα χείλη σου ξανά δε θα φιλήσω
και θέλω ν’ αφήσω μια κραυγή
στο στήθος την καρδιά μου να τη σκίσω.

Και να που φεύγεις, έφυγες σχεδόν
το σώμα σου ξανά δε θα αγγίξω
κι απόγνωση όση νιώθω στην ψυχή
αγώνα δίνω για να μην τη δείξω.

Ποιος μπήκε ανάμεσα μας και μας χώρισε
ποιος έκλεψε από μένα την καρδιά σου.
Ποιος σ’ έβαλε στα λόγια και σε πλάνεψε
ποιος έρχεται το βράδυ στα όνειρα σου.

Ποιος μπήκε ανάμεσα μας και μας χώρισε
σε ποιον πηγαίνεις τώρα μες στο βράδυ.
Ποιος είναι αυτός εσένα που σε κέρδισε
κι μένα με τυλίγει το σκοτάδι.

Και να φεύγεις και καλά
και δε θ’ ακούω πια τ’ όνομα σου.
Και που να βρω όση δύναμη ζητώ
για να μη γονατίσω εδώ μπροστά σου.

Και να που φεύγεις, έχεις φυγή πια
κι εγώ έχω ξεχαστεί και σου μιλάω.
Εσύ στου δρόμου σβήνεις τη στροφή
κι εγώ να σβήνω εδώ που σ’ αγαπάω.

Ποιος μπήκε ανάμεσα μας και μας χώρισε
ποιος έκλεψε από μένα την καρδιά σου.
Ποιος σ’ έβαλε στα λόγια και σε πλάνεψε
ποιος έρχεται το βράδυ στα όνειρα σου.

Ποιος μπήκε ανάμεσα μας και μας χώρισε
ποιος σ’ έβαλε στα λόγια και σε πλάνεψε.

Ποιος μπήκε ανάμεσα μας και μας χώρισε
σε ποιον πηγαίνεις τώρα μες στο βράδυ.
Ποιος είναι αυτός εσένα που σε κέρδισε
κι μένα με τυλίγει το σκοτάδι.