Πέρασε ένας χρόνος με την ίδια νότα, να ηχεί από το παρελθόν,
από το σημείο πού'κλεισες την πόρτα κι έφυγες για το άγνωστο παρόν.
Νύχτα μου βαμμένη με το ίδιο χρώμα, νύχτα μου ζωσμένη από φωτιές,
μέσα στο μυαλό μου έρχεσαι ακόμα κι όμως φεύγεις πάντα δυο φορές.

Και μεσ'τα μάτια μου εγώ σε βρίσκω προσπαθώ να σε γνωρίσω,
σα φιγούρα φεύγεις προσπερνάς.
Με την καρδιά μου μες τα δυο σου χέρια χάνεσαι στη νύχτα
και πως να δεχτώ πως άλλον αγαπάς.

Είναι υγρασία πάνω σ'ένα τζάμι, που το πρόσωπό σου με κοιτά;
ή η φαντασία που παιχνίδια κάνει και σε πλάθει απ'το πουθενά.

Και μεσ'τα μάτια πάντα εγώ σε βρίσκω προσπαθώ να σε γνωρίσω,
σα φιγούρα φεύγεις προσπερνάς.
Με την καρδιά μου μες τα δυο σου χέρια χάνεσαι στη νύχτα
και πως να δεχτώ πως άλλον αγαπάς.