Το αίμα μου ποτάμι στην καρδιά,
το αίμα σου φαρμάκι και δροσιά,
ας καούμε και οι δυο σε μια φωτιά.

Τα μάτια σου δυο πέλαγα βαθιά,
τα χέρια μου αδύνατα κεριά,
ας καούμε και οι δυο σε μια φωτιά.

Σβήσε φεγγάρι τώρα πια
που κοιμούνται τα παιδιά
στης αυλής την αμμουδιά.

Σβήσε φεγγάρι τώρα πια
που τα χέρια μας σπαθιά
σκίζουνε τη φορεσιά,
να καούμε και οι δυο σε μια φωτιά.

Τραγούδι πυρωμένο του νοτιά
και λύγισε τα στάχυα τα βαριά,
ας καούμε και οι δυο σε μια φωτιά.

Επάνω σε λουλούδια και κλαριά
η θάλασσα θα γύρει τη στεριά,
ας καούμε και οι δυο σε μια φωτιά.

Σβήσε φεγγάρι τώρα πια
που κοιμούνται τα παιδιά
στης αυλής την αμμουδιά.

Σβήσε φεγγάρι τώρα πια
που τα χέρια μας σπαθιά
σκίζουνε τη φορεσιά,
να καούμε και οι δυο σε μια φωτιά,
να καούμε και οι δυο σε μια φωτιά.