Βγήκα με μια κάντιλακ αρχαία
μ’ ένα σκουριασμένο θωρηκτό
μαύρη σημαιούλα στην κεραία
σαρανταπεντάρι φυλακτό.

Νύχτα που μυρίζει μπριγιαντίνη
σπρέι με βαρύ αποσμητικό
γδύνεται στο κάθισμα εκείνη
κι είμαι το μεγάλο αφεντικό.

Με θέλεις
με κακό χορτάρι κι άγρια γκάζια
μα είμαι κόκκινος
κι εσύ χορεύεις στα γρανάζια.

Βγήκα με μια κάντιλακ αρχαία
δίπλα μου μαζί του σκοτωμού
των σφαιριστηρίων η ωραία
λάμπει στην εξέδρα του καπνού.

Νύχτα που την καίνε αναπτήρες
τα κρυμμένα μάτια των γυαλιών
λάστιχα καμένα και λαμπτήρες
η βασίλισσα των ηδονών.

Με θέλεις
με κακό χορτάρι κι άγρια γκάζια
μα είμαι κόκκινος
κι εσύ χορεύεις στα γρανάζια