Απόψε, αγάπη μου παλιά,
θα σου θυμίσω κάτι,
σ’ εσένα θε’ να βραδιαστώ,
μέσ’ στον οντά σου, το ζεστό,
στρώσε διπλό κρεβάτι.

Κι αν η καρδιά σου, ακόμα με πονά,
κάθουμαι για παντοτινά.

Ήρθ’ από τόπο μακρινό
για να σε ειδώ για λίγο,
να πιω, μαζί σου, ένα πιοτό,
κοντά σου να ξεκουραστώ
και το πρωί να φύγω.

Κι αν η καρδιά σου, ακόμα με πονά,
κάθουμαι για παντοτινά.

Διπλό κι αν στρώσω, φίλε μου,
όξω, εσύ, θα μείνεις
κι απ’ το κρασί, που έπινες,
αφού, πιστός δεν έμεινες,
ποτέ δεν ξαναπίνεις.

Τώρα η καρδιά μου, για άλλονε πονά,
πάρε τον δρόμο σου ξανά.