Ζω, την κάθε μέρα όπως έρθει
τρένο η ζωή μας που όλο τρέχει
να την προλάβω προσπαθώ κι εγώ.
Ζω, χωρίς εσένα βρήκα τρόπους
έβαλα πια καινούργιους στόχους
μα την αλήθεια όμως αρνούμαι να την δω.

Σε όποιον ρωτάει θα πω τα συνηθισμένα
είμαι καλά χωρίς εσένα,
έχεις πια ξεχαστεί και δεν κάναμε μαζί.
Σε όποιον ρωτάει θα πω τα συνηθισμένα
φτάνω το ψέμα μου ως το τέρμα, άλλον λέω έχω βρει,
μα η αλήθεια είναι αυτή, κανείς σαν εσένα.

Ζω, δεύτερες σκέψεις πια δε θέλω
δεν με τρομάζει πια το μέλλον
όπου με πάει η ζωή θα πω.
Ζω, βγαίνω με φίλους και παρέες
κάνω ενέργειες ακραίες
τον εαυτό μου έχω χάσει από καιρό.

Σε όποιον ρωτάει θα πω τα συνηθισμένα
είμαι καλά χωρίς εσένα,
έχεις πια ξεχαστεί και δεν κάναμε μαζί.
Σε όποιον ρωτάει θα πω τα συνηθισμένα
φτάνω το ψέμα μου ως το τέρμα, άλλον λέω έχω βρει,
μα η αλήθεια είναι αυτή, κανείς σαν εσένα.