Κάτω στο Μεταξουργείο
και με ζέστη και με κρύο,
κάτω στο Μεταξουργείο,
από δώδεκα χρονών, καλέ μου,
από δώδεκα χρονών.

Κάτω στο Μεταξουργείο
μεγαλώσαμε κι οι δυο,
κάτω στο Μεταξουργείο
που ποτέ δεν το ξεχνώ, καλέ μου,
που ποτέ δεν το ξεχνώ.

Γιατί να γίνουμε δυο ξένοι,
γιατί άνοιξες γι’ αλλού πανιά,
εμένα η καρδιά μου πάντα μένει
εκεί, μέσ’ στην παλιά την γειτονιά.

Κάτω στο Μεταξουργείο
και με ζέστη και με κρύο,
κάτω στο Μεταξουργείο,
από δώδεκα χρονών, καλέ μου,
από δώδεκα χρονών.

Κάτω στο Μεταξουργείο
μεγαλώσαμε κι οι δυο,
κάτω στο Μεταξουργείο
που ποτέ δεν το ξεχνώ, καλέ μου,
που ποτέ δεν το ξεχνώ.