Το `να σπίτι δίπλα στ’ άλλο
μα καρδιά από καρδιά,
όσο κάνει ένα καράβι
από πέλαγο στεριά.

Γι’ αυτό σου λέω, αγάπα με,
αγάπη δεν υπάρχει,
θα `ρθει καιρός που οι άνθρωποι,
μόνοι θα ζουν, σαν βράχοι.

Το `να σπίτι δίπλα στ’ άλλο
μα ψυχή από ψυχή,
όσο κάνει μια ψιχάλα
απ’ το σύννεφο στη γη.

Γι’ αυτό σου λέω, αγάπα με,
αγάπη δεν υπάρχει,
θα `ρθει καιρός που οι άνθρωποι,
μόνοι θα ζουν, σαν βράχοι.

Το `να σπίτι δίπλα στ’ άλλο
μα καρδιά από καρδιά,
όσο κάνει ένα καράβι
από πέλαγο στεριά.

Γι’ αυτό σου λέω, αγάπα με,
αγάπη δεν υπάρχει,
θα `ρθει καιρός που οι άνθρωποι,
μόνοι θα ζουν, σαν βράχοι.

Το `να σπίτι δίπλα στ’ άλλο...