Του έρωντά σου το νερό που τραγουδεί και τρέχει
και μερακλή και δυστυχή και πικραμένο μ’ έχει.

Κι η ίδια η ανατολή μπορεί να σου ζηλέψει
αν δει με ίντα χρώματα σ’ έκαμα μες στη σκέψη.