Στον ουρανό μου βλέπω κοιλάδες
λόφους πελάγη μικρά νησιά,
στη θάλασσα μου άστρα χρυσά
και τα φεγγάρια βγαίνουν μισά.

Μάζεψα τα φεγγάρια
στη νύχτα μου να ρθείς
σημάδια στ’ ακρογιάλια
βάνω να μη χαθείς.

Στης νύχτας τον καθρέφτη
το άστρο μου όταν πέφτει
στο βλέμμα σου να μπει
για μένα να σου πει.

Μάζεψα τα φεγγάρια
στην ακρη του γυαλού
της νυχτας τα καράβια
τα όνειρα του νού.

Βλέπω την Κρήτη και τις Κυκλάδες
τη Σαντορίνη τη Θυρασιά
Πάρο και Τήνο μια εκκλησιά
και άσπρο κρίνο μια Παναγιά.

Μικρός τυφώνα ο στεναγμός μου
άνεμος είναι και μ’ οδηγεί
στ’ άστρα που σβήνουν πρίν την αυγή
στη μέση ο ήλιος κόβει τη γη.