Απ’ τα βαθιά χαράματα
πριχού να φέξει η μέρα,
με ξύπνησε η σκέψη σου
ερωτικέ μου αέρα.

Εσύ `σαι νότος του σεβντά
κι εγώ βοριάς αγάπης
και πνίγουμαι στον ουρανό
που δεν περνά διαβάτης.