Εσύ μού έμαθες, αγάπη τι θα πει,
εσύ μού έδωσες φτερά για να πετάξω,
έδωσες χρώμα μέσ’ στη γκρίζα μου ζωή,
εσύ με έκανες και όνειρα ν’ αλλάξω.

Δε θέλω πια τη γνώμη κανενός,
αιτία είσαι εσύ που ζω και πάλι,
δεν είσαι ένα τυχαίο γεγονός,
μα είσαι η αγάπη η μεγάλη,
μα είσαι η αγάπη η μεγάλη.

Είσαι ο ήλιος, ο αγέρας κι η βροχή,
χωρίς εσένα, τη ζωή τι να την κάνω,
τί ν’ αγαπήσω από σένα πιο πολύ,
τί ν’ αγαπήσω από εσένα παραπάνω.

Δε θέλω πια τη γνώμη κανενός,
αιτία είσαι εσύ που ζω και πάλι,
δεν είσαι ένα τυχαίο γεγονός,
μα είσαι η αγάπη η μεγάλη,
μα είσαι η αγάπη η μεγάλη.