Ερημιά σκοτεινή, καρδιά θλιμμένη
όμορφη ζωή, χαμένη
Ερημιά κι ουρανός, χωρίς αστέρι
όνειρο η χαρά κι αγέρι

Κι ήρθες εσύ απ’ το Νοτιά
κι έγινες φως, τού κόσμου ανθός και φωτιά
Σαν τον αητό ήρθες στη γη,
κι ήσουν παιδί, σπαθί, φεγγάρι κι η αυγή.

Αστραπή στη σκλαβιά, γλυκιά πατρίδα
θάνατος, χωρίς ελπίδα
Δυνατός ο καημός, δάκρυ και πόνος
κάθε μια στιγμή και χρόνος