Ένα ουίσκι, κυρά μου, άντε, κούνα τα χέρια,
ο φαντάρος δε θέλει πολλά χασομέρια,
πρέπει σφαίρες να ρίχνει, σφαίρες, σφαίρες,
των οχτρών τ’ άρχοντά του, να κόβει τις μέρες,
πρέπει σφαίρες να ρίχνει, σφαίρες, σφαίρες,
των οχτρών τ’ άρχοντά του, να κόβει τις μέρες.

Δυο στηθάκια, μικρή μου, άντε, κούνα τα χέρια,
ο φαντάρος δε θέλει πολλά χασομέρια,
πρέπει γύρω να σπέρνει θανάτους, θανάτους,
να προσμένει, δεν κάνει, η ορεξιά τ’ άρχοντά του,
πρέπει γύρω να σπέρνει θανάτους, θανάτους,
να προσμένει, δεν κάνει, η ορεξιά τ’ άρχοντά του.

Την ευλογία σου, πάτερ μου, άντε, κούνα τα χέρια,
ο φαντάρος δε θέλει πολλά χασομέρια,
πρέπει αυτός να κατέβει στο μνήμα, στο μνήμα,
για να βάλει ο άρχοντάς του της δόξας το ντύμα,
πρέπει αυτός να κατέβει στο μνήμα, στο μνήμα,
για να βάλει ο άρχοντάς του της δόξας το ντύμα.

Ένα ουίσκι, κυρά μου, άντε, κούνα τα χέρια,
ο φαντάρος δε θέλει πολλά χασομέρια,
πρέπει σφαίρες να ρίχνει, σφαίρες, σφαίρες,
των οχτρών τ’ άρχοντά του, να κόβει τις μέρες,
πρέπει σφαίρες να ρίχνει, σφαίρες, σφαίρες,
των οχτρών τ’ άρχοντά του, να κόβει τις μέρες.