Πάλι ξενύχτησες,
πάλι τα ήπιες,
πάλι χαράματα
στο σπίτι ήρθες.

Έχεις όμορφη γυναίκα
κι όμως δεν την αγαπάς
και με άλλες κάθε βράδυ
πας και πίνεις και γλεντάς.

Πάλι ξενύχτησες,
πάλι τα ήπιες,
πάλι χαράματα
στο σπίτι ήρθες.

Μόνη μου πλάγιασα
κι απόψε πάλι
πάνω στο άδειο σου
το προσκεφάλι.

Το ρολόι μου κοιτούσα
μ’ αγωνία στην καρδιά,
αχ δεν ήρθε πάλι απόψε
ποια τον έχει αγκαλιά;

Μόνη μου πλάγιασα
κι απόψε πάλι
πάνω στο άδειο σου
το προσκεφάλι.

Πάλι δεν έκλεισα
κι απόψε μάτι,
πόνεσα κι έκλαψα
στ’ άδειο κρεβάτι.

Πήρες τίμια γυναίκα
κι όμως δεν την εκτιμάς
ξέρεις ότι σ’ αγαπάω
και γι αυτό με τυραννάς.

Πάλι δεν έκλεισα
κι απόψε μάτι,
πόνεσα κι έκλαψα
στ’ άδειο κρεβάτι.